Agenda

Sentitzen dugu, baina sarrera hau %LANG-z:, : eta % bakarrik dago.

Es Nochevieja. Lucía y Celia, hermanas; Xabier, el marido de Celia; Pablo, el hijo de Lucía; y Uxue, su prima; todos celebran que hoy es el primer día del resto de sus vidas. Pero esta celebración no es más que un trampantojo. Un paripé organizado para poder llevar a la abuela a la cama antes de que lleguen las campanadas de verdad. Una vez la amona se ha dormido, todos pueden comportarse como realmente son. Y ahí es cuando empiezan los problemas.

“Fake” es un anglicismo que se utiliza actualmente en el mundo digital para referirse a todo aquello que se muestra con la intención de parecer auténtico, pero es una falsificación o imitación de la realidad. Trampantojo es la trampa o ilusión con que se engaña a alguien haciéndole ver lo que no es. La mentira se ha convertido en nuestra condición. Y lo peor de las mentiras es que, cuanto más las contamos, más nos convencemos a nosotros mismos de que no lo son. Es la verdad la que se nos escapa.

• Autoría: David Caiña
• Dirección: Gorka Mínguez y David Caiña
• Intérpretes: Maribel Salas, Gorka Mínguez, Gemma Martínez, Lorea Intxausti y Albar Cirarda. Dirigido por Gorka Mínguez y David Caiña
• * Público adulto, castellano.

Gabon zaharra da. Lucia eta Celia, ahizpak; Xabier, Celiaren senarra; Pablo, Luciaren semea; eta Uxue, lehengusina; denek ospatzen dute gaurkoa gainerako bizitzako lehen eguna dela. Baina ospakizun hau tranpaldoa baino ez da. Benetako kanpai-hotsak iritsi baino lehen amona ohera eraman ahal izateko antolatutako paripea. Amonak lo hartzen duenean, denak diren bezala porta daitezke. Eta orduan hasten dira arazoak.

“Fake” mundu digitalean gaur egun erabiltzen den anglizismo bat da, benetako itxura emateko asmoz agertzen den guztiari erreferentzia egiteko, baina errealitatea faltsifikatzea edo imitatzea da. Amarrua da norbait engainatzeko erabiltzen den tranpa edo ilusioa, ez dena ikusaraziz. Gezurra bihurtu da gure egoera. Eta okerrena da zenbat eta gehiago kontatu, orduan eta gehiago konbentzitzen dugula geure burua gezurrak ez direla. Egia da ihes egiten diguna.

Egilea: David Caiña
Zuzendaritza: Gorka Mínguez eta David Caiña
Antzezleak: Maribel Salas, Gorka Mínguez, Gemma Martínez, Lorea Intxausti eta Albar Cirarda. Zuzendaria: Gorka Mínguez eta David Caiña

* Publiko heldua, gaztelaniaz.

DIRULAGUNTZA/ SUBVENCIONA.-

Eusko Jaurlaritza- Kultura eta politika Hizkuntza Saila.

Gobierno Vasco – Cultura y Política Lingüística.

Sentitzen dugu, baina sarrera hau %LANG-z:, : eta % bakarrik dago.

Liburutegian / En la biblioteca.

Sentitzen dugu, baina sarrera hau %LANG-z:, : eta % bakarrik dago.

Dentro del programa cultural Elkartegiak Aulas +55.

Sentitzen dugu, baina sarrera hau %LANG-z:, : eta % bakarrik dago.

Hizlaria: Fernando Gomez-Busto (geriatra).

Argiak eta itzalak antzerkiak eta musikak bat egiten duten xarmaz beteriko obra da.
Zuzenean interpretatutako opera eta zarzuela ezagunen piezak entzun ahal izango dira, besteak beste, La
Dogaresa «la sonnambula» eta «la fille du regimant», besteak beste.

SIPNOSIS: “Valeria Lumbrell abeslari liriko ezaguna da, agertokietatik behar baino lehen erretiratua. Egun batean, Argiak eta itzalak irratsaioaren deia jaso zuen.
Lehen pertsonan kontatzen du bere bizitza profesionala eta pertsonala.
Hasiera batean, Valeriak zalantzan jartzen du proposamen hori onartzea, horrek berekin ekarriko bailuke Ahaztu nahi izan dituen bere iraganeko mamu asko; baina, azkenean, erronka onartu eta
Bere historia eta iragana gogoratzen hasten da, profesionala eta pertsonala, argi eta itzalez betea.

https://entradium.com/events/luces-y-sombras-espectaculo-lirico-teatral

FICHA ARTÍSTICA
INTERPRETES
Valeria Lumbrell (presente): Txaro Martínez
Valeria Lumbrell (pasado): Montserrat Sánchez (soprano)
Luisa Ginés (voz en off): Elena Ibarzabal
PIANO
Elena Ibarzabal
DIRECCIÓN
Raquel Ajofrín
DISEÑO ESCENOGRAFÍA
Javier Larreina